روح زمانه

کتاب اراده به دانستن میشل فوکو را می خوانم ،او از گفتمان و فرهنگ و عرف و ... حاکم بر قرن هفده و نوزده سخن می گوید و من به این می اندیشم تا چه اندازه گرفتار در زمان و مکان هستیم آیا تمامی اعتقادات و افکار ما بر گرفته از دو عامل زمان و مکان نیستند یا دستکم تاثیر بسیاری نمی پذیرند . و چه سخت است از روح زمانه آزاد شدن و چه خوب.

فرم یا محتوا

برخی نیاز دارند برای کسی حرف بزنند .برای جبران بی عملی خویش یا احساس نا امنی یا فاصله با دیگران که می خواهند این فاصله را با حرف پرکنند یا تخلیه یا دادن تصویری خوب از خود به دیگران و در بهترین حالت خیر خواهی که تازه از کجا معلوم خیر مدنظر تو به صلاح او باشد!
در سکوت زندگی کن و سرت به کار خودت باشه.در پی لذت بردن از خود بودن باش نه در پی تصویر خوب .فرم یا محتوا مسئله این است ، برخی اینقدر به فرم پرداخته اند که بعد شکستن پوسته شان حالت بهم می خوره و برخی نمای درست و حسابی ندارند و تو حوصله ات نمی شود به درونشان نفوذ کنی و کشفشان کنی . تعادلی بین فرم و محتوا .
و زن بودن ، فرمی جذاب می طلبد تا شروع خوبی داشته باشی و لحظه مال تو باشد ، محتوا می خواهد تا دوام باشد و هر نسیمی زیرو رویت نکند .

زنانگی برای من چیست؟کجا زنانگی چیست ؟ در رختخواب ؟ در آشپزخانه ؟ در بچه داری ؟در اتاق نشیمن ؟
در خانه داری ؟در خیابان ؟
دست از آموزش دیگران بردار !دکمه Play دست دیگران باشد ولی نوار را تو انتخاب کن!